E-Kitaplar
Tüketicilerin Kişisel Verilerinin Korunması
- Yayınevi: Aristo Yayınevi
- Yazar: Prof. Dr. Hayrunnisa ÖZDEMİR
- Sayfa Sayısı: 72
- Yayın Tarihi: 06.09.2020
- Baskı: 1
- Tür: E-kitap
- Basılı Olsaydı Fiyatı: 45,00
Bu kitap 2886 kez incelendi; 307 adet satıldı.
Kategoriler: Bütün Hukuk Kitapları, Kişisel Veriler Hukuku, Tüketici Hukuku
Çalışmamızın temelini teşkil eden kişisel veri kavramının anlamını tam olarak tespit edebilmek için, öncelikle “kişisel” ve “veri” kavramlarının sözlük anlamları üzerinde durmak gerekmektedir. “Kişisel” kelimesi, “kişi ile ilgili, kişiye ilişkin, kişinin kendi malı olan, şahsî, zatî”; “veri” ise, “bir araştırmanın, bir tartışmanın, bir muhakemenin temeli olan ana öğe, muta, done ve bilişimde, olgu, kavram veya komutların, iletişim, yorum ve işlem için elverişli biçimli gösterimi” olarak tanımlanmaktadır1066F[1].
Anayasa’da ve diğer kanunlarda temel bir hak olarak bireyin kişisel nitelikli veriler üzerindeki hakkından bahsedilmemiştir. Buna karşılık uluslararası düzenlemelerde kişisel verilerin tanımına yer verilmiştir. Gerçekten de, veri koruması alanında, ilk olma niteliğini taşıyan Avrupa Birliği Direktifi m. 2’de ifade edildiği üzere1067F[2], kişisel veriler “belirli veya belirlenebilir gerçek kişilere ait bütün bilgileri ifade eder” denilmektedir. Kişisel veri “bir gerçek kişinin belirli veya belirlenebilir olması, şifre numarasına göre ya da psişik, psikolojik fiziksel, ekonomik, kültürel veya sosyal benliği ifade eden bir veya birden fazla unsura, aidiyeti aracılıyla doğrudan veya dolaylı olarak teşhis edilebilmesi anlamına gelmektedir” (m. 2). Bu maddede belirlenen unsurların ışığında bakıldığında kişisel veriler, belli bir kişi hakkındaki tüm bilgilerdir. Bunlara ilâveten, kişi hakkındaki önemsiz veriler ve yayımlanmış veriler de bu kavrama dâhildir1068F[3].
Yukarıda zikredilen Direktifte, belirli ve belirlenebilir kişisel veriler arasında herhangi bir ayrım yapılmamıştır. Bilakis her ikisi de kişisel veri kavramı içerisinde ele alınmıştır1069F[4]. Bu sebeple kişisel veriler, kişileri belirleyen veya belirlenebilir kılan verilerdir. Bir kişiyi belirli kılabilme, o kişiyi doğrudan niteleyebilmedir. Kişilerin isimleri, oturdukları yerler, resimleri1070F[5], parmak izleri1071F[6], röntgen filmleri1072F[7] ve kişinin yapmış olduğu yolculukların listesinden1073F[8] de ilgili tespit yapılabilir. Bunlara ilâveten belirlenebilirlik ise, söz konusu bilgilerle doğrudan doğruya kişileri tanımlamayıp, yardımcı bazı unsurlar sayesinde onlar belirlenebilir. Bunlar ilgililer doğrudan doğruya değil, dolaylı yollarla kişiyi tanıtacak yardımcı materyallerdir. İlgilinin yaşı, mesleği, çocuğu1074F[9] gibi unsurlar onun belirlenebilir olmasına hizmet eder. Ayrıca, kişilerin dolaylı olarak belirlenebilmesinde onların ses ve görüntüleri de kişisel verilerin kapsamına dâhildir1075F[10]. Meselâ, kişinin güvenlik maksadıyla alınan parmak izlerinden, irislerinden veya kamera görüntülerinden alınan resim ve ses bilgileri sayesinde kişinin kendisine ulaşılması durumlarında kişiler doğrudan doğruya değil, dolaylı olarak tanınabilmektedirler. Bunların yanı sıra, istatistikî veriler, ilgili kişiler ile ilişkilendirilemediklerinden kişisel veri niteliğine sahip değillerdir1076F[11]. Ayrıca, elektronik posta adresleri ve bilgisayarların kullanılmasında bir nevi bilgisayarın kimliği niteliğinde olan IP adresler de kişisel veri kategorisine dâhildirler. Çünkü bu adresler sayesinde kişiler, bilgisayarları dolayısıyla tespit edilebilmektedirler1077F[12].
Son dönemlerde ülkemizde Kişisel Verileri Koruma Kanunu çıkarılmıştır. Söz konusu Kanununda da kişisel veri tanımlanmıştır. Buna göre, “Kimliği belirli veya belirlenebilir gerçek kişiye ilişkin hetürlü bilgi”yi ifade eder (KVKK. m. 3/c). Ayrıca ülkemizde Telekomünikasyon alanında çıkarılmış olan “Telekomünikasyon Sektöründe Kişisel Verilerin ve Gizliliğin Korunması” adını taşıyan bu yönetmeliğe göre1078F[13], kişisel veri “Belirli veya kimliği belirlenebilir gerçek ve tüzel kişilere ilişkin bütün bilgileri,” dir.
[1] www.tdksozluk.com/sozara,UT. 27.11.2008.
[2] 24.10.1995 tarihli, “Kişisel Verilerin İşlenmesi Karşısında Gerçek Kişilerin Korunması ve Serbest Veri Trafiği” Hakkındaki Direktif (95/46/EC).
[3] Dammann/Simitis, 109, PN. 1–2.
[4] Dammann/Simitis, 109, PN. 1–3.
[5] VG Hamburg, DuD 1981, 57; Kautz, 112.
[6] VG Wiesbaden in EDV Recht, 345/51.
[7] LG Göttingen, NJW 1979, 601.
[8] BAG, RDV 1988, 197.
[9] BGH, NJW (1991) 568; EV-VKD.’nin gerekçesinin 26. maddesi; Dammann/Simitis, 109, PN. 2, 3.
[10] Tinnefeld/ Gerling/Ehmann, 277.
[11] Ehmann/Helfrich, 74, PN. 19.
[12] Rossnagel/Pfitzmann/Garstka, 61.
[13] T. 24.07.2012, RG. 28383, Çalışmamızda adı geçen yönetmelik, “Yönetmelik” olarak kısaltılmıştır.
Prof. Dr. Hayrunnisa ÖZDEMİR
- Eğitim Sayısı 25
- E-Kitap Sayısı 13
- Eğitim Alan Kişi Sayısı 39209
- E-Kitap Alan Kişi Sayısı 7802
.png)
Tüketici Hukuku Enstitüsü 
Sertifika 
Tekrar İzle 
Ekli Dosya XII. TÜKETİCİ HUKUKU KONGRESİ
- 23 Kasım 2024 Eğitim Tarihi
- 11:00 - 17:00 Eğitim Saati
- 360 Dakika
.png812358771.png)
.png790974186.png)
Eğitmen Hakkında
Doğum Tarihi ve Yeri: 20.07. 1974 Ankara
|
Derece |
Bölüm/Program |
Üniversite |
Yıl |
|
Lisans
|
Hukuk |
Ankara Üniversitesi |
1996 |
|
Y. Lisans
|
Hukuk |
Ankara Üniversitesi |
2002 |
|
Doktora
|
Hukuk |
Ankara Üniversitesi |
2009-2014
|
|
Doçentlik |
Hukuk |
Erzincan Üniversitesi |
2014 |
|
Profesör |
Hukuk |
Ankara Sosyal Bilimler Universitesi |
2020 |
Yüksek Lisans Tez Başlığı ve Tez Danışmanı: Özel Hukukta Teşhis ve Tedavi Sözleşmesi, Prof. Dr. Mehmet Ünal
Doktora Tezi ve Danışmanı: Elektronik Haberleşme Alanında Kişisel Verilerin Özel Hukuk Hükümlerine Göre Korunması. Prof. Dr. Mehmet Ünal
Doçentlik Tezi: Türk Borçlar Kanununa ve Viyana Satım Sözleşmesine Göre Ayıptan Doğan Sorumluluğun Şartları
Profesörlük Tezi: Miras Hukukunda Paylaşma Kısa Şerhi
Görevler:
|
Görev Unvanı |
Görev Yeri |
Yıl |
|
Ar. Gör. |
Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi (YÖK 35. Madde)
|
1998-1999 1999-2009 |
|
Yar. Doç. |
Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi |
2009- 2014 |
|
Doç. Dr. |
Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi |
2014-2020 |
|
Prof. Dr. |
Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi |
2020- |
ESERLER
A. Uluslararası hakemli dergilerde yayımlanan makaleler :
A1. “Der Schutz personenbezogener Daten in der Türkei” Datenschutz und Datensicherheit (DuD)566-570pp. 2010.
B. Uluslararası bilimsel toplantılarda sunulan ve bildiri kitabında (Proceedings) basılan bildiriler :
B1.1 Türk –Alman Hukuku Sempozyumu, dâhilinde “ VIII. Türk-Alman Tıp Hukuku Sempozyumu, Hekim Sorumluluğu” bildiri kitapçığında “Üreme Merkezlerinin Hukukî Sorumluluğu”.
C. Yazılan uluslararası kitaplar veya kitaplarda bölümler :
C1.1 Özel Hukukta Teşhis ve Tedavi Sözleşmesi, 195 pp., Ankara, Yetkin Yayınevi, 2004
C1.2 Dr. Hayrunnisa Özdemir, Elektronik Haberleşme Alanında Kişisel Verilerin Özel Hukuk Hükümlerine Göre Korunması, 287 pp., Ankara, Seçkin Yayınevi, 2009 Teşhis ve Tedavi Sözleşmesi, Ankara 2004.
C1.3 Yrd. Doç. Dr. Hayrunnisa Özdemir, Türk Borçlar Kanununa ve Viyana Satım Sözleşmesine Göre (CISG) Ayıptan Doğan Sorumluluğun Şartları, 350 pp., Ankara, Yetkin Yayınevi, 2013.
D. Ulusal hakemli dergilerde yayımlanan makaleler :
D1.”Hekimin Fiilinden Dolayı Zarar Gören Üçüncü Kişinin Hastaneye Karşı Talebinin Hukukî Niteliği ve Yargıtayın Görüşü”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 263-290, pp. 2013
D2. “Satış Sözleşmesinde Yarar ve Hasarın Geçişi” Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 359-379 pp, 2011.
D3. “Mirasçıların Murisin Borçlarından Dolayı Sorumluluğu”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 191-223 pp., 2012.
D4. “Yapay Döllenme ve Soybağı”, Prof. Dr. Mustafa Dural’a Armağan, 875-909 pp., 2013.
D5. “Kiralananın Devri ve Kira Sözleşmesinin Durumu”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 147-173 pp., 2013.
D6. “İşyerinde İşçilerin İzlenmesi ve İşçilerin Kişilik Haklarının Korunması”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 231-270 pp., 2010.
D7. “Hadım Etme ve Hekimin Sır Saklama Yükümlülüğü”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 125-164 pp., 2010.
D8. “Diş Hekimlerinin Hukukî Sorumluluğu” Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 177-229 pp., 2011.
D9. “Çocuk Mallarının Yönetimi, Kullanılması, Harcanması ve Korunması”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 81-106 pp., 2013.
D10. Henüz Var olmayan Kişilerin Ve Ceninin Art Mirasçı Olarak Atanması, Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. VIII, S. 1, Yıl, 2013.
D.11. 6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un Değerlendirilmesi, Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (NÜSBD), C. 1, S. 1, Yıl. 2013.
D. 12. Hemşirelerin Hukuki Sorumluluğu, I. Uluslar arası Katılımlı Ulusal Tıp Hukuku Kongresi, Bodrum 2015.
D. 13.TBK ve TKHK’a Göre otomotiv Sektöründe Ayıplı Maldan Doğan Sorumluluk, Sektörel Bazda Tüketici Hukuku ve Uygulamaları 2015-2016.
D. 14. Türk – İsviçre Borçlar Kanununda Satış Ve Eser Sözleşmelerinde Ayıptan Doğan Sorumlulukta Zamanaşımı Süreleri, Türk Medeni Hukukunun 90. Yıl Sempozyumu, Ankara 2016.
F1. Diğer Yayınlar(Doktora Bitimine Kadar)
F1. 1. Güncel Hukuk, Nisan 2012/4-100, Kişilerin Yeni Yüzleri ve Parmak İzlerinin Hukukî Niteliği.
F1.2. Memur -Sen Konfederasyonu, Sağlık-sen Sağlık ve Sosyal Hizmet Çalışanları Sendikası Dergisi, Nisan 2011, Yıl. 4 S. 13.
F1.3. Teşhis ve Tedavi Sözleşmesinde Kayda Geçirme ve Sır Saklama Yükümlülüğü, Sağlık Hukuku Digestası, Ankara 2009.
F1.4. Aldatıcı Reklamlara Karşı Tüketicinin Korunması, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 53, S. 3, 2004, s. 61-90.
F1.5. Haberleşmenin Gizliliği ve Kişisel Veriler, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIII, S. 1-2, Haziran 2009 .
F1.6. Teşhis ve Tedavi Sözleşmesinde Hekimin Hastayı Aydınlatma Yükümlülüğü, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XII, S. 3-4, Aralık 2008.
F1.7. Türk ve İsviçre Medenî Hukukunda Ad Üzerindeki Hak ve Korunması, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 57, S. 3, 2008.
F2. Sunduğum Konferans ve Sempozyumlar
F2. 1. 18-11 Ekim 2012’de Ankara’da düzenlenen 11. Türkiye Eczacılık Kongresinde, “ Sağlık Çalışanları(Eczacılar) ve Hasta Hakları” konulu sunum.
F2. 2. 22-23 Mart 2013 tarihleri arasında TDB Ankara Diş Hekimliği Odası tarafından Ankara’da düzenlenen “I. Diş Hekimliği Hukuku” Sempozyumunda “ Diş Hekimliğinde Aydınlatılmış Onam” konulu sunum.
F2. 3. 22-23 Mart 2013 tarihleri arasında İstanbul Yeditepe Üniversitesinde düzenlenen 6. Engelsiz Üniversiteler Çalıştayında “Engelli Olan Öğrencilerin Hukukî Yeterlilikleri” konulu sunum.
F2. 4. 08 Mart 2013 tarihinde Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesinde düzenlenen Sempozyumda, “Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesi” konulu sunum.
F2. 5. 18 Mayıs 2012 tarihinde Engelsiz Erzincan Biriminin düzenlediği Panelde, “Türkiye’de Engelli Olmak” konulu sunum.
F3. Katıldığım Sempozyum ve Kongreler
F3. 1. Nişantaşı Üniversitesi tarafından 27-28 Haziran 2013 tarihinde, düzenlenen “Aile İçi Çatışma, Şiddet ve Farkındalık” Sempozyumuna Katılım Belgesi.
F3. 3. 5-7 Aralık 2012 tarihlerinde Ankara’da gerçekleşen Uluslar arası katılımlı, “Uluslar arası Çocuklar İçin Adalet” Sempozyumuna Katılım Belgesi.
F3. 5. 18-21 Ekim 2012 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleştirilen “Sağlıkta Değer, Sağlık Her şeye Değer” konulu 11. Eczacılık Kongresine Katılım Belgesi.
F3. 6. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Medeni Hukuk Anabilim Dalı Başkanlığının 3-4 Haziran 2011 tarihleri arasında düzenlediği “6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Hükümlerinin Değerlendirilmesi” Sempozyumuna Katılım Belgesi.
F3. 7. Diyarbakır’da 7-8 Ekim 2011 tarihlerinde düzenlenen “Hekim Sorumluluğu” Konulu VIII. Türk-Alman Tıp Hukuku” Sempozyumuna Katılım Belgesi.
F3. 8. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Adalet Meslek Yüksekokulu tarafından, 21 Mayıs 2009 tarihinde Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinde düzenlenen “ Etik, Hukuk Etiği, Adalet Meslek Etiği” Konferansı’na Katılım Belgesi.
F4. Katıldığım Çalıştay ve Eğitimler
F4.1. Yeditepe Üniversitesi, tarafından 22-23 Mart 2012’de düzenlenen “6. Engelsiz Üniversiteler Çalıştayı” na Katılım Belgesi.
F4. 2. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Ev-İçi Adalet Birimi tarafından 08 Mart 2011 tarihinde Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dekanlığı bünyesinde düzenlenen “Ev-İçi Şiddete Karşı Hukuk Eğitiminde Neler Yapılabilir” Çalıştayına Katılım Belgesi.
F4.3. Ankara Üniversitesi tarafından 10-11 Mart 2011 tarihlerinde düzenlenen “V. Engelsiz Üniversiteler” Çalıştayına Katılım Belgesi.
F4.4. TÜBİTAK tarafından 09.12.2011’de düzenlenen “Bilgilendirme ve Eğitim Semineri” ne Katılım Belgesi.
F4.4. Hürriyet Gazetesi tarafından Erzincan Valiliği ile işbirliği yapılarak, “Aile İçi Şiddete Son! Kampanyası” kapsamında 08-09 Kasım 2010 tarihleri arasında verilen 13 saatlik eğitime, Katılım Belgesi.
FORMÜL:
Kitabın Sayfa Sayısı / 2 x 1000 / 69000 = 1000 adet basılan bir kitap için kesilen ağaç sayısı
Kağıt yapımında, genellikle iğne yapraklı ağaçlardan Ladin ve Çam ağaçları kullanılmaktadır. Çoğunluk çam ağacına aittir.
Dünya çapında her gün 80.000 ila 160.000 ağaç kesilmekte ve kağıt endüstrisinde kullanılmaktadır. Ormanlar yok edilmekte, küresel ölçekte iklim değişikliğine sebep olmaktadır.
Bir çam ağacının boyunu ortalama 18 m, yarıçapı da 15 cm eder. Bu durumda bir çam ağacı 1,2717 metreküptür. 0.0083 metreküp odun yaklaşık 4,5 kg gelir. Bu durumda 1,2717 metreküp odun yani bir ağaç 690 kg gelecektir.
Bir ağaçtan elde edilen kağıt, ağacın ağırlığının yarısı kadar etmektedir.
O halde, ortalama bir çam ağacı 690 kg ettiğine göre, elde edilecek kağıt 345 kg olacaktır.
Bir A4 beyaz kağıdın ağırlığı 5 gr etmektedir. Demek ki, bir ağaçtan 345000/5 = 69000 adet A4 yaprağı elde edilmektedir.
Günümüzde özellikle dijital kitap baskılarında, kitabın boyutu ne olursa olsun A4 boyutunda kağıt harcanmakta olup, kesime giren kısımları atılmaktadır.
Buraya kadar elde edilen verilerle şöyle bir formül çıkartılabilmektedir:
Kitabın sayfa sayısı / 2 = kitapta kullanılan kağıt yaprağı.
Her kitabın asgari 1000 adet basıldığı (ki ortalama çok daha yüksek çıkacaktır)
FORMÜL:
Kitabın Sayfa Sayısı / 2 x 1000 / 69000 = 1000 adet basılan bir kitap için kesilen ağaç sayısı
E-kitaplar geleceğimizi kurtaracak. Gelin e-kitapları daha çok sevelim, doğaya bir nebze olsun nefes verelim.
Peki basılı kitapların çevreye verdiği tahribat sadece ağaç ile mi sınırlı? Tabii ki hayır! Bir araştırmaya göre, Amerika Birleşik Devletlerinde hava kirliliğinin yüzde yirmisini kağıt fabrikaları oluşturuyor. Bununla birlikte havayla sınırlı kalmayıp su kirliliğine de büyük ölçüde neden oluyor. Zira kağıt, yapısı gereğince bol suya ihtiyaç duyar.
Modern tesislerde bile 1 ton kağıt üretebilmek için yaklaşık 50 ton su kirletilmektedir.
Artık karar sizin? E-kitap teknolojisi yokken elbette kitaplar ağaçlardan daha önemli idi. Zira, entelektüel hale gelen her birey doğayı korumak için fazladan çaba harcayabilecek bilince kavuşmuş olacaktı.
Ya şimdi? Tamamen zararsız bir teknoloji varken, hala zararlı nostaljik alışkanlıklarınıza devam mı etmek istiyorsunuz? Siz bilirsiniz…
